In 2022 zal een groep Nederlandse oud commando’s een memorial mars lopen van Normandië (Frankrijk) naar Roosendaal (Nederland). De NMM2022 wordt ten eerste georganiseerd ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van het Nederlandse Korps Commandotroepen, ten tweede ter ere van de Canadese bevrijders, ten derde ter ere van alle Nederlandse veteranen met alle offers die daarbij zijn gegeven en ten laatste het fondsen werven voor het goede doel dat verbondenheid heeft met ons evenement. De route is ruim1.000 km lang en duurt 21 dagen. De tocht zal rond 1 maart 2022 beginnen in Sainte-Mère-Église en rond 22 maart 2022 zullen wij de finish in Roosendaal bereiken. Wij beginnen aan een tocht door de geschiedenis. U zal dat ook in deze berichten terug vinden. Niet altijd is er dan een belangrijk monument langs de route, maar dan is er altijd wel een verhaal dat verteld moet worden omdat het te indrukwekkend is om niet te vermelden.
Binnenkomst kazerne (22 maart 21.00 uur)
Foto 1: Herdenking bij Canadese militaire begraafplaats in Bergen op Zoom
Foto 2: Van het tentenkamp naar de kazerne
Foto 3: Piperband, The Seaforth Highlanders of Holland
Foto 4: De deelnemers bij het monument met gasten
Verslag dagtocht 21 (21 maart 21.00 uur)
Vandaag de een-en-twintigste dag hebben wij gelopen van Krabbendijke naar Roosendaal.
Wij hebben het gehaald. Wij hebben een monstertocht van 1020 km. afgelegd. Alle deelnemers die nu nog in de groep zitten hebben de tocht voor de volle 100% gelopen. De begeleiders hebben zich in deze drie weken drie maal in de rondte gewerkt voor de lopers. Alles deden ze om het de lopers maar zo makkelijk mogelijk te maken. Wat een geweldige groep hadden wij als begeleiders. Super.
Foto: De 1000e kilometer is afgelegd: MISSIE GESLAAGD!
Van de lopers kunnen we eigenlijk alleen maar zeggen dat we weer trots op ze zijn. Commando’s zijn geen watjes! Wij hebben vandaag 48,3 km. gelopen. Wij hebben nu de tocht eigenlijk achter de rug. Wij hebben net iets meer dan 1020 km. Gelopen zonder een rustdag. Morgen nog naar de kazerne en het defilé. Nog 10 km. dan zijn we klaar.
Voorbeschouwing dagtocht 21 (20 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn eenentwintigste dag in. Morgen starten wij in Krabbendijke en lopen al snel Zuid-Beveland in. Al snel moeten we het Schelde-Rijnkanaal oversteken bij de Kreekraksluizen. Vlak daarna lopen we de Brabantse wal op. Dit is een natuurlijke verhoging in het terrein waar Woensdrecht prachtig op is gelegen. De Duitsers wisten in 1944 donders goed dat deze ingang naar Zuid-Beveland en Walcheren van levensbelang was om de haven van Antwerpen gesloten te houden. Daarom was er een enorme verdedigingsgordel in dit gebied aangelegd. Het front bleef lang in dit gebied liggen. Al heen en weer schuivend dan naar de Duitse kant en dan weer naar
Geallieerde zijde. Het resultaat waren volkomen vernielde dorpen in dit gebied. Uiteindelijk werden de Duitsers terug gedrongen naar de als een verhoogde wal in het terrein gelegen spoordijk van het vasteland naar Walcheren. De Canadezen moesten daarvoor een enorm vlak en kaal gebied oversteken zonder enige dekkingsmogelijkheden. De Duitsers richten en bloedbad aan voordat ze werden verdreven. Na dit zwaar bevochten gebied lopen we richting Bergen op Zoom. Hier is een van de grootste Geallieerde begraafplaatsen van Nederland gelegen. Wij bezoeken het gedeelte waar de Canadezen die slachtoffer zijn geworden van de gevechten in Zeeland zijn begraven. Als wij verder lopen krijgen we al snel de zendmast van Roosendaal in zicht. Het is bijna een feest als we op deze avond ons overnachtingsverblijf inlopen. Wij hebben het gehaald. Wij lopen morgen 48,3 km.
Verslag dagtocht 20 (20 maart 21.00 uur)
Vandaag de twintigste dag hebben wij gelopen van Middelburg naar Krabbendijke. De een na laatste dag is achter de rug. Vanaf nu kunnen wij niet meer uitvallen. De groep gaat morgen iedereen die het moeilijk heeft desnoods dragen. Maar wij komen allemaal over de finish.
foto 1, 2 en 3: Langs Bevrijdingsmuseum
Foto 3: door Zuid-Beveland
Wij hebben vandaag de laatste tocht door Zeeland afgelegd. Het laatste stuk door Zuid-Beveland hebben wij dan wel in tegenstelling tot de Canadezen vanaf Walcheren naar Brabant gelopen. Dat maakt wat hier in 1944 heeft plaats gevonden niet minder indrukwekkend. De bevrijding van Zeeland is een bloedbad geworden. Zowel aan Geallieerde zijde als aan de zijde van de Duitsers. Maar laten we nu vooral de Zeeuwse bevolking niet vergeten. Ook daar zijn verhoudingsgewijs veel slachtoffers bij gevallen. Nee, de bevrijding van de Westerschelde was een zware slag die wel een beetje is vergeten in Nederland. Dat wordt ook wel duidelijk door de film “de slag om de Schelde”.
Het einde is in zicht. Wij moeten nog een etappe van bijna 50 km. afleggen. Daarna is het bijna gedaan met deze monstertocht. De lopers en begeleiders gaan al een beetje de boel poetsen merk ik. Wij hebben vandaag 50 km gelopen.
Voorbeschouwing dagtocht 20 (19 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn twintigste dag in. Morgen lopen wij Middelburg weer uit en lopen richting Zuid-Beveland. Ter hoogte van de smalle landverbinding tussen Walcheren en Zuid-Beveland lopen we een stukje langs de A58. Al gauw komen we langs het monument van de slag om de Sloedam.
Om Walcheren te bevrijden waren de Canadezen Zuid-Beveland binnen gedrongen tot aan de Sloedam. De enige verbinding met Walcheren was een spoordijk. De Duitsers hadden een zware verdedigingsgordel op Walcheren opgebouwd. Verschillende aanvallen mislukten met veel slachtoffers. Dan vertelt een verzetsman aan de legerleiding over een route door het Sloe, een soort wadlooproute. Het Sloe is een water en slikken gebied ten zuiden van de dam. Operatie Mallard kan beginnen. Via deze voor de Duitsers onbekende route worden de Duitsers in de rug aangevallen en verliezen de strijd. De Duitsers worden nu van alle kanten bedreigd, Westkapelle en Vlissingen maar ook vanuit de Sloedam.
Wij lopen door in zuidelijke richting op zuid-Beveland. In Nieuwdorp komen we langs het bevrijdingsmuseum van Zeeland dat wij vereren met een bezoek. Ongeveer ter hoogte van dit museum konden de Canadezen het Sloe oversteken. Na een korte bezichtiging van het museum lopen we in oostelijke richting door de zak van Zuid-Beveland. Een best mooi gebied. De route eindigt in Krabbendijke. Wij lopen morgen 50,0 km.
Verslag dagtocht 19 (19 maart 21.00 uur)
Vandaag de negentiende dag hebben wij gelopen van Schoondijke naar Middelburg.
Wij hebben vandaag de kortste mars gelopen van deze tocht. Dat heeft verschillende oorzaken. Wij hebben natuurlijk de overtocht “spectaculaire” gedaan, maar wij hebben ook heel veel ceremonies gehad. Dat kost allemaal tijd. Het was een prachtige dag vol geschiedenis. De aanvallen op Walcheren en de daarmee gepaard gaande landingen in Vlissingen en Westkapelle hebben verhoudingsgewijs meer slachtoffers gemaakt dan bij D-day. Het is een zware slag gebleken. Er was natuurlijk ook geen geheimhouding zoals wel gelukt bij D-day. Walcheren moest gewoon veroverd worden. Het was een indrukwekkende dag en fijn om te lopen. Walcheren is ook een prachtig eiland en Middelburg is helemaal bijzonder.
Eerste foto: op naar Vlissingen en herdenking bij het Commando monument
foto 2, 3: Groepsfoto met Arti. hij zou de tocht ongetwijfeld uitgelopen hebben maar is door ziekte geveld.
foto 4 en 5: Overtocht met landingsvaartuig begeleid door KNRM
foto 6, 7 en 8: Herdenking in West-kapelle. Onder begeleiding van Inter Scaldis Piperband
Zie ook filmverslag van: Omroep Zeeland
Wij zijn nu nu verhuisd naar ons laatste overnachtingsverblijf. Heerlijk geen inpakken onder tijdsdruk meer. Dat is ook al weer een last van onze schouders. Wat zijn wij de kwartiermakers dankbaar voor al het werk dat zij doen. Elke verhuizing moesten er 39 plunjebalen met kleren van de lopers en begeleiders van gemiddeld 30 kilo twee keer versjouwd worden. Er is toch 5 keer verhuisd. Dat is toch 300 keer zo’n plunjebaal verkassen. Wij hebben vandaag 43,0 km. gelopen.
Voorbeschouwing dagtocht 19 (18 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn negentiende dag in. Vandaag is een bijzondere dag. Ten eerste steken we de Westerschelde over. Dit betekent dat de bus ons niet gaat volgen naar Breskens. Die gaat meteen na ons afgezet te hebben met de enorme omleidingsroute via Terneuzen en de tunnel naar Vlissingen. Hij zal daar hopelijk gelijk met de lopers aankomen. De lopers lopen deze ochtend een klein stukje naar Breskens waar we eerst een herdenkingsmomentje hebben bij het monument voor de omgekomen burgers van Breskens dicht bij de havens. Na deze ceremonie lopen we door naar de haven. Daar wacht ons een Higgings landingsboot waar een groot gedeelte van de kopersgroep in zal worden overgezet naar Vlissingen. Er is beperkt plek voor de groep. De overblijvenden zullen met de Reddingsboot van Breskens overgezet worden.
De groep wordt in Vlissingen afgezet in een haven vlak bij het monument van de landingen op Uncle Beach. Daar staat een grote delegatie van familie en kennissen de groep op te wachten als zij aan komen marcheren. Er volgt eerst een korte ceremonie waarna een extra lange koffiepauze zal volgen. Daarna vertrekken wij weer richting Zoutelande en krijgen dan halverwege de tankgracht voor de bescherming van Vlissingen te zien. Na verloop van tijd komen we in Zoutelande aan. Hier krijgen we onze lunch bij cafe restaurant “de fiets” waar de familie en kennissen ook bij aanwezig zullen zijn. Vandaar lopen we richting Westkapelle waar we een herdenking houden op “Strand Erica” waar de landingen van Westkapelle plaats vonden. Met familie en kennissen die daartoe in staat zijn loopt de groep vervolgens nog langs de Shermantank op de dijk van Westkapelle en slaan dan af richting de vuurtoren van Westkapelle. Hier liggen de burgers die zo jammerlijk zijn omgekomen in de kelders van de molen van Westkapelle toen de dijken werden gebombardeerd om Walcheren onder water te zetten. Hierna zal er afscheid genomen worden van onze dierbaren en vervolgen wij onze mars in oostelijke richting. Door de binnenlanden van Walcheren. De mars eindigt in Middelburg. De prachtige hoofdstad van Zeeland. Wij lopen morgen 43,0 km. Iets minder dan andere dagen vanwege de vele monumenten en de overtocht over de Westerschelde.
Verslag dagtocht 18 (18 maart 21.00 uur)
Vandaag de achttiende dag hebben wij gelopen van Oostkamp naar Schoondijke. Wij zijn aangekomen in Nederland. Na vandaag zijn er nog maar 3 dagroutes te lopen.
Wij zijn weer thuis in Nederland! Er gaat nu hopelijk niemand meer uitvallen. Al moeten we ze dragen. Iedereen gaat nu over de finish. Het was vandaag zo wie zo een feest om deze wandeling te doen. Brugge is zo bijzonder om doorheen te lopen. Wat een mooie stad. En dan als kers op de taart steken we bij Maldegem de Belgisch/Nederlandse grens over. We moeten morgen weer verhuizen dus de lopers moeten alles weer inpakken. Na zo’n dag lopen is het toch altijd weer een hele opgave. Maar morgen ochtend moet alles weer mee met de begeleiders en moet de accommodatie leeg en netjes worden opgeleverd. Wij hebben vandaag 50,8 km. gelopen. Vanavond is het een bijzondere vond. Het gehele begeleidingsteam gaat het voertuigenpark met uitzondering van de bus naar Vlissingen brengen en worden daarna weer opgehaald bij het voetveer in Breskens opgehaald.
Voorbeschouwing dagtocht 18 (17 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn achttiende dag in. Morgen lopen wij Brugge in.
Brugge is een stad met een prachtig centrum. Deze is gespaard gebleven omdat het stadsbestuur contact had gezocht met de geallieerde en gevraagd had de stad vanwege dat kostbare centrum niet aan te vallen. De geallieerden hebben aan dat verzoek voldaan en hebben de stad links laten liggen. Pas toen ze de slag bij Moerbrugge hadden gewonnen kwamen de geallieerden er achter dat Brugge door de Duitsers was verlaten. De stad kon zonder zware gevechten worden ingenomen. Er was nog één brug enigszins bruikbaar. Over deze brug trokken de Canadezen om Brugge te bevrijden. Deze brug is tijdens de heropbouw vereerd met beelden van het regiment van de Canadezen, de Buffel. De brug heet daarom nu in de volksmond de Candezenbrug of de Buffelbrug.
Wij lopen ook over deze brug en lopen dwars door het prachtige centrum en verlaten dan de stad in Noord-Westelijke richting.
Eerste 3 foto’s: Door de stad Brugge, een parel in Vlaanderen
foto 4: Korte herdenking bij ‘t Molentje waar de Canadezen zwaar hebben gevochten en verloren
foto 5, 6 en 7: We zijn weer in NL
foto 8: Germaine 50 jaar verrassingsbezoek familie
Wij lopen dezelfde route als de Canadezen die op deze route zich vastliepen tegen het bijzondere Leopoldskanaal. Dit zijn twee kanalen vlak naast elkaar, elk met zijn eigen waterniveau. Ook hier probeerden de Canadezen over te steken en een bruggenhoofd te vormen aan de overzijde. Na dagen van verschrikkelijke gevechten moesten de Canadezen hun meerdere erkennen in de Duitse verdedigers. De Canadese aanval werd afgeslagen. De Canadezen zouden nooit op deze plek de overzijde kunnen veroveren.
En dan, dan lopen we een heel klein stukje Nederland in waar deze dagroute eindigt bij Schoondijke. Wij lopen morgen 50,8 km.
Verslag dagtocht 17 (17 maart 21.00 uur)
Vandaag de zeventiende dag hebben wij gelopen van Diksmuide naar Oostkamp. Vandaag hebben wij echt Frankrijk verlaten. Om een of andere reden voelt dat echt als een mijlpaal. Het heuvelachtig Frankrijk ligt achter ons en we lopen nu door het vlakke België en dadelijk Nederland. Heerlijk is dat, dat je niet meer van de heuveltjes moet nemen. Ook is het anders om weer Nederlandse straatnamen te zien. Je kan weer gewoon communiceren met de burgers om je heen.
foto 1: Dodengang Diksmuide
Foto 3: Monument bij Moerbrugge
Maar na deze route van vandaag hebben wij weer een mijlpaal bereikt. Je zou kunnen bedenken dat de tocht, in totaal ruim 1020 km., 5 Nijmeegse 4-daagse achter elkaar lopen is. Daar hoeven wij er nu nog maar 1 van te lopen. Wij hoeven nog maar 201,4 km. af te leggen. Of eigenlijk 1 afmatting van het tentenkamp. Wij nemen hier een extra biertje op vanavond. Wij hebben vandaag 49,7 km. gelopen.
Voorbeschouwing dagtocht 17 (16 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn zeventiende dag in. Wij lopen morgen de eerste volledige dag in België. De start van de route is in Diksmuide. Al heel snel na de start komen we bij het riviertje de IJzer. Hier gaan we een gerestaureerde loopgraaf uit WO1 doorlopen.
België was natuurlijk in WO1 Het belangrijkste strijdtoneel. De geallieerden en de Duitsers lagen hier jaren lang tegenover elkaar in de meest verschrikkelijke loopgravenoorlog. Ook op deze plek lagen loopgraven. De Geallieerden en de Duitsers bleven hun loopgravenstelsels echter steeds uitbreiden. Dat resulteerde op deze plaats in een soort uitstulping in de Geallieerde loopgraven die soms op een afstand van slechts 1 meter van de loopgraven van de Duitsers lagen. Met recht werden de loopgraven op deze plek de dodengangen genoemd.
De groep loopt na dit bezoek weer verder en komt onder Brugge langs het monument van de slag bij Moerbrugge. De Canadezen hebben hier een verschrikkelijk gevecht moeten leveren met de Duitsers om het kanaal van Gent-Brugge-Oostende over te kunnen steken, een bruggenhoofd te vormen en een Baileybrug aan te leggen. Belangrijkste oorzaak daarvan was dat door de enorm lange aanvoerlijnen er een tekort was aan troepen, wapens, geschut en munitie. Eigenlijk alles dus waar je een slag mee moet winnen. Door uiteindelijk overal versterkingen vandaag te schrapen is de aanval uiteindelijk gelukt. Op deze plek is een monument opgericht dat bestaat uit een volledig gedemonteerde tank. Op een of andere wijze zegt dit beeld meer over de strijd dan gewoon een hele tank.
Na dit monument is het nog 300 meter lopen naar het eindpunt van deze dag. Wij lopen morgen 49,7 km.
Verslag dagtocht 16 (16 maart 21.00 uur)
Vandaag de zestiende dag zijn we België ingelopen. Eindelijk hebben wij Frankrijk achter ons gelaten. Dit is voor de lopers echt wel een mijlpaal. Wij zijn nu al 16 dagen onderweg geweest en je kan merken dat dat zijn tol wel gaat eisen. Een aantal lopers begint nu echt vermoeid te raken. Waar ze gaan zitten vallen ze in slaap. Ook kan je merken dat sommige lopers nu echt problemen aan de voeten en het beenwerk gaan ondervinden. De blarenprikkers en de masseurs zijn nu tot laat in de avond bezig om de lopers weer een beetje op te knappen voor de volgende dag.
foto’s: Vandaag gestart net voor Duinkerke in Frankrijk en geëindigd nabij Diksmuide in België
De lijsten van het (para)medisch team en van het bestuur over de lopers en begeleiders krijgen nu langzamerhand toch wat vulling. Er zijn lichamelijke ongemakken en ook is er zo nu en dan een woordenwisseling doordat de lopers en begeleiders een beetje oververmoeid raken. Niets ernstigs, maar wel een aandachtspuntje. Vanavond ligt de groep weer in een nieuw hotel. Plunjebalen weer uitpakken en wennen aan de nieuwe bedden. Alhoewel, de lopers zijn ondertussen zo moe dat als ze hun hoofd op het kussen laten zakken het snurken gelijk begint.
Wij zullen nog maar 1 keer hoeven te verhuizen van slaapplek. Wij hebben vandaag 47,6 km. gelopen.
Voorbeschouwing dagtocht 16 (15 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn zestiende dag in. Morgen lopen we richting Duinkerken. Dat stadje heeft natuurlijk in 1944 geen belangrijke rol gespeeld. Des te meer speelde het een belangrijke rol in 1940. Hier vluchtten het Engelse Expeditionaire leger en de resten van de Belgische en Fransen Strijdkrachten naar toe. Op de hielen gezeten door de Duitsers met hun Blitzkrieg. Met een armada aan grotere en kleinere boten wisten de Geallieerden de in de val zittende manschappen te redden van de stranden.
Wij lopen ook over deze roemruchte stranden. Alleen daar waar de stranden beginnen bij Duinkerken is een gemetseld monument te vinden. Verder is er niets wat het bezichtigen waard is over 1940. Wij zetten de tocht voort en draaien een beetje landinwaarts. Dan bereiken wij een mijlpaal in deze tocht. Wij laten Frankrijk achter ons en lopen België binnen. Vlak voor we Diksmuide bereiken eindigt ergens in een kale vlakte deze dagtocht. Wij lopen morgen 47,6 km.
Verslag dagtocht 15 (15 maart 21.00 uur)
Vandaag de vijftiende dag hebben wij gelopen van Pihen-lès-Guînes naar Loon-Plage. Heet bestuur houdt tijdens de bestuursvergaderingen een soort dagboek bij van elke loper en hoe het hem volgens het bestuur vergaat. Zo wordt er ook door het (para)medische team een patiënten staat bijgehouden. De patientenstaat is strikt persoonlijk blijft geheim voor alleen de betrokken loper en het (para)medische team. Het dagboek van de lopers zal alleen op goedkeuring van de loper worden gedeeld. Na de bestuursvergadering moeten wij de gehele groep voorbereiden op wat er vandaag gaat gebeuren. Daar hoort ook een verhaal bij over de gebeurtenissen in het gebied waar we gaan lopen maar dan in 1944.
Eigenlijk is al meteen in het begin dat wij met de organisatie van de tocht beginnen duidelijk dat voor deze tocht weer de Achnacarrybus ingezet gaat worden. Al vrij vlot worden hiervoor gesprekken gevoerd en afspraken gemaakt met het bestuur van de NMM2022 en de eigenaar van de bus. Door omstandigheden is gebruik van deze bus onmogelijk geworden.
Gelukkig heeft defensie een defensiebus voor deze tocht vrij gemaakt. Deze bus zorgt ervoor dat de lopers naar de slaapplaatsen worden gereden vanaf de finish van die dag en de volgende morgen weer naar diezelfde plek voor de van de volgende dagmars. Maar ook als er een probleem is met een van de lopers is het handig als die op de rustplaatsen geholpen kan worden in de beschermde ruimte van de bus. De bus gaat daarom in zijn eigen route ook langs alle rustplaatsen. Eigenlijk geld bijna hetzelfde voor de kwartiermaker die met de colonne mee rijdt. Die zorgt dan wel niet voor vervoer van de lopers maar hij moet wel een of twee medics meenemen in zijn auto.
foto links: uitzicht op Cap Geniz Nes op 14 maart
foto 2, 3 en 4: Bij duinkerken op weg naar de Belgische grens
Het zou zo maar kunnen zijn dat die nodig zijn op een van de rustplaatsen. Daarnaast moet deze kwartiermaker samen met deze medis(s) ervoor zorgen dat de rustplaats is ingericht met klapstoeltjes, thee, koffie of andere dranken. De bus en beide kwartiermakers hebben hetzelfde roadbook waarin ook alle monumenten te vinden zijn. Zij mogen niet achter de colonne rijden omdat wij dan een vergunningsplichtig evenement gaan worden. Dan hebben wij natuurlijk de arts. Hij mag als enige direct en vlak achter de colonne rijden. De arts heeft een eigen roadbook. Daarin staat de lopers route. Maar ook de stukken waar geen auto achter de colonne aan kan rijden, omdat het maar een pad is, zijn aangegeven. Voor die stukken is in het roadbook al een alternatieve route gevonden. In de auto van de arts zit ook de masseur of een van de blarenprikkers. Als laatste hebben wij dan de kok en de vooruitgeschoven kwartiermaker. Die hebben hetzelfde roadbook als de bus. Zij zijn echter de vooruitgeschoven post van de tocht. Zij moeten de overnachtingsplaatsen regelen. Zij moeten zorgen dat er avonds warm eten klaar staat. Zij moeten zorgen dat het de lopers in de overnachtingsplaatsen aan niets ontbreekt. Daarnaast moeten zij ook zo nu en dan voor een lekkere warme versnapering zorgen tijdens de lunchpauze. Een hele drukke ploeg dus met ieder zijn eigen route. Wij hebben vandaag 47,6 km. gelopen. Wij hebben nu de 15e dag achter de rug en hebben in totaal al 723,8 km. gelopen. Wij hebben ongeveer driekwart van de tocht achter de rug.
Vanavond moeten de plunjebalen weer ingepakt worden. Morgen vind er weer een wisseling van hotels plaats.
Voorbeschouwing dagtocht 15 (14 maart 21.00 uur)
De tocht gaat zijn vijftiende dag in. Morgen lopen we in oostelijk richting, Wij blijven een best stuk uit de kust. Wij hebben gekeken of we door Calais konden lopen. Daar is het gevaar vanwege de drukke wegen voor deze lopende colonne te groot. Wij durven dat niet aan en mijden Calais. In het eerste stuk lopen we niet de mooiste route. Dat is toch een gevolg van die grote havenstad Calais met veel industrie. De tweede helft wordt al weer iets leuker. Deze dagroute eindigt bij Loon-Plage. Wij lopen morgen 47,6 km.
Operatie Fortitude
De geallieerden wisten dat een landing pas succesvol zou zijn als de Duitsers niet zouden weten waar de landingen zouden plaats vinden. Zij hebben daar een aantal dingen voor geregeld als spionnen en juist zwaardere bombardementen op de Duitse kustbatterijen waar de landingen niet plaats zouden vinden. Ook was de meest aardrijkskundig gunstigste plek, het nauw van Calais aan de oostelijke kant van het kanaal meest geloofwaardig gemaakt. Om de Duitsers te laten denken dat de landingen daar zouden plaats vinden hebben de geallieerden een heel leger nagemaakt van karton en hout in de zuidoosthoek van Engeland. Voor dit nep leger werden nagemaakte tanks, halftracks, kanonnen en vrachtwagens in de weiden neergezet alsof het een compleet leger was. Er werden vele opblaasbare nep landingsboten neer gelegd in de rivieren in dat gebied. Generaal Patton werd aangewezen als bevelvoerder van dit leger FUSAG (First United States Army Group). Patton laat zich ook daadwerkelijk veel zien in dit gebied. Er ontstond ook een heel druk radio verkeer naar en van dit gebied. Aan werkelijk alles was gedacht. Onder andere hierdoor zijn de Duitsers er altijd van overtuigd geweest dat een landing zou plaats vinden in het Nauw van Calais. Zelfs toen de echte landingen al waren begonnen dachten de Duitsers dat de ware invasie nog in het Nauw van Calais zou plaats vinden. Daarom werden er door de Duitsers ook nodeloos hele legers in die gebieden achter de hand gehouden.
Bestuur & Organisatie
Het organiseren van de NMM2022 is omvangrijk. Daarnaast is er ook veel geld nodig om het mogelijk te maken. Om dit financieel goed te kunnen regelen is een stichting opgericht. Het bestuur bestaat uit 3 personen: voorzitter, secretaris en penningmeester. De Stichting Normandië Memorial Mars 2022 heeft bij een Nederlandse Bank een bankrekening geopend voor het kunnen betalen van de rekeningen en het beheren van de financiën. De Stichting NMM2022 is door de Nederlandse Belasting aangemerkt als Algemeen Nut Beogende Instelling.
Stichting Normandië Memorial Mars 2022
E-mail: NMM2022@outlook.com
www.facebook.com/NMM2022
http://www.normandiememorialmars2022.nl/
Bank rekening Stichting NMM2022 : NL 08 INGB 0006 5702 68
Goede doel
Prinses Beatrix Spierfonds
De prestatie die wij in de vorm van de 1.000 km lange NMM2022 leveren staat in schril contrast met de beperkingen die mensen ondervinden die getroffen zijn door een vorm van spierziekte. De moed en het doorzettingsvermogen van deze patiënten heeft veel raakvlakken met de kernwaarden van ons Korps. Wij willen geld inzamelen voor onderzoek naar oorzaken en genezing van spierziekten zoals o.a. amyotrofische laterale sclerose (ALS), Guillain-Barré syndroom (GBS), spinale musculaire atrofie (SMA), en vele andere spier gerelateerde ziekten.
Het geld wordt geschonken aan het Prinses Beatrix Spierfonds die onderzoek naar oorzaken en genezing van spierziekten mede mogelijk maakt. Kijk op https://www.prinsesbeatrixspierfonds.nl/spierziekten voor meer informatie.
