Traditioneel heeft ook dit jaar de jaarlijkse voetbalwedstrijd tussen de officieren en de onderofficieren van het KCT plaatsgevonden. Anders dan gebruikelijk nu aan het einde van het jaar tijdens de Korpsinfoweek.
Voor de wedstrijd werd door de spreker aangegeven dat het voor het laatst in 1968 de officieren was gelukt om twee keer achter elkaar te winnen. Hoewel het daarna sporadisch nog weleens was voorgekomen was de winst van de wedstrijd toch vooral het domein van de onderofficieren.
Vol vertrouwen door deze bemoedigende woorden gingen de teams aan de slag. De onderofficieren hadden de zoete overwinning van de laatste keer met 6 – 0 nog helder voor de geest staan.
De wedstrijd start voortvarend met meer dan volledige inzet van beide partijen. De scheidsrechter was duidelijk van de stevige lijn, niet te snel fluiten bij een stevige pot voetbal.
Na enkele minuten was het echter al raak, de officieren scoorde het eerste doelpunt. Er ontstond even enige vertwijfeling bij de onderofficieren die dit beantwoordde met nog meer inzet. Menig professionele club zou daar nog een lesje uit kunnen leren. Vol overgave en niet geheel zonder risico werd er keihard tegenaan gegaan. Hard maar wel fair zoals voetbal zou moeten zijn. Ook de kundige aansporingen en adviezen van het toegestroomde KCT publiek droegen daaraan bij. Er werd niets aan het toeval overgelaten om de tegenpartij uit balans te brengen.
Met uiterste inspanning van beide partijen lukte het de onderofficieren uiteindelijk om de stand op 1 – 1 te brengen. Het vertrouwen was hersteld en de wedstrijd ging onverminderd hard door met vele kansen aan beide zijden. De trefzekerheid op het doel was toch wel een aandachtspuntje voor beide partijen. Hier is misschien dan weer iets te leren van de profies! Ook zagen we balmanoeuvres die in geen enkel boekje staan en waarbij het erop leek dat de bal en niet de speler het spel bepaalde.
Na lange tijd van onzekerheid over de eindstand lukte het de officieren om er laat in de wedstrijd 2 – 1 van te maken. Opnieuw vertwijfeling bij de onderofficieren, het zal toch niet…..
Met alle kracht die nog in het team zat probeerde de onderofficieren door de defensie heen te breken met een paar mooie kansen die helaas niet werden benut.
Daarmee was, na een zware maar eerlijke strijd, de eindstand bepaald. De adviseurs van de onderofficieren naast het veld hebben na een uitgebreide analyse toch moeten erkennen dat het een eerlijke en verdiende overwinning was.
Aansluitend aan de wedstrijd ontving het winnende team – de officieren – de beker uit handen van de Korpscommandant. De onderofficieren beraden zich ondertussen al weer op revanche!
