Inzet commando’s bij de watersnoodramp 1953

Inzet commando’s bij de watersnoodramp 1953

Tijdens de Watersnood van 31 januari op 1 februari 1953 werd nagenoeg het gehele Korps Commandotroepen ingezet bij de reddingsactiviteiten. Gedurende twee weken waren de commando’s dag en nacht met boten, vlotten en pontons in touw om zoveel mogelijk mensen van de verdrinkingsdood te redden. Daarbij vervulden velen een heldenrol. De verhalen van Jan Willemsen en Wil Scheringa zijn er slechts twee uit vele. Twee commando’s die zich inzetten met gevaar voor eigen leven. Hun acties vonden plaats bij Heijningen en Nieuw-Vossemeer. Commando Jan Willemsen verloor daarbij het leven.

 

Jan Willemsen

In de nacht van 1 februari worden rond 4.00 uur alle commando’s op de kazerne gealarmeerd. Kort na het alarm worden in de omgeving van Fijnaart 49 commando’s ingezet die een loodzwaar gevecht leveren om een dijkdoorbraak te voorkomen. Onder hen Jan Willemsen uit Didam. Bij de Slobbegorsedijk wordt uit enkele huizen tussen twee dijkdoorbraken de aandacht van de groep met Jan Willemsen getrokken door mensen die met witte lakens zwaaien. Bij het huizenblok aangekomen worden met aan elkaar geknoopte lakens de families De Jong en Van Drunen uit hun benarde posities bevrijd. Als de commando’s en de bewoners zich over de Kwartiersedijk richting buurtschap De Driehoek begeven slaan grote golven een nieuw gat in de dijk. Mevrouw van Drunen lukt het niet om het gat over te steken. De commando’s Karsemakers en Willemsen besluiten daarop haar te gaan halen. Zwemmend verdwijnen ze onder het sterk stromende, ijskoude water, maar bereiken met veel moeite toch de vrouw. Op de terugweg sjorren en sleuren zij haar door het water heen. Ook nu weer raken zij onder water. Karsemaker ziet op enig moment een groene baret voorbijdrijven en denkt dat die van zijn commandant is. Hij weet mevrouw van Drunen in veiligheid te brengen. Later op de avond ziet hij zijn commandant in gebouw De Schakel en realiseert hij zich dat zijn maat Jan Willemsen bij de reddingsactie het leven heeft gelaten op de Kwartiersedijk.

 

Monument ter nagedachtenis van cdo Willemsen te Fijnaard. In het midden C-KCT Lkol Holl

Op het herinneringsmonument in Heijningen staat als eerbetoon aan Jan Willemsen zijn naam als enige ingebeiteld in de sokkel. Hij kreeg postuum de erepenning van de gemeente Fijnaart en Heijningen.

 

Wil Scheringa

Maandag 2 februari zou commando-sergeant Wil Scheringa met een kaderklas vanuit het KCT naar Marche-les-Dames in België vertrekken. Maar het loopt anders. Anderhalf uur na het alarm op de kazerne in de nacht van 1 februari, vertrekt de kaderklas met onder hen Scheringa naar Nieuw-Vossemeer. Daar treffen zij het gezin Oostdijk aan, dat geheel door kolkend water omringd is en, ondanks vele pogingen, niet bereikt kan worden door de dijkgraaf met een boot. Wil Scheringa bindt een klimtouw om zijn middel en zwemt door het kolkende, ijskoude water naar het huizenblok. Dat gaat niet in rechte lijn vanwege de sterke stroom. Hij raakt onderkoeld en komt vast te zitten in prikkeldraad onder de waterspiegel, maar bereikt uiteindelijk toch het huis. Daar bevestigt hij het touw waarlangs de boot kan worden ingezet waarmee de familie Oostdijk gered kan worden.

Voor zijn reddingsactie werd aan Wil Scheringa op 9 oktober 2015 de zilveren medaille van het Carnegie Heldenfonds uitgereikt. Deze was aangevraagd door de familie Oostdijk nadat zij hun redder hadden ontmoet.

 

Oude molen 2 februari 1953

 

 

Zijpe. Commando’s op patrouille 6 februari 1953