Nederlandse Special Forces onderscheiden voor redden honderden Irakese levens

Tijdens een maandenlange inzet in 2016 heeft een gezamenlijk team van het Korps Commandotroepen van de Landmacht en de Maritime Special Operations Forces van het Korps Mariniers onder loodzware omstandigheden honderden zwaargewonden Irakezen het leven gered. De Nederlandse militairen bemanden een Casualty Collection Point nabij Mosul, waar één van de zwaarste veldslagen in de oorlog tegen IS werd gestreden. Op donderdag, 19 december, ontvangt het complete team van veertien militairen hiervoor het Ereteken voor Verdienste in Brons. Commandant Landstrijdkrachten Generaal Wijnen reikt het eremetaal uit namens de Minister van Defensie. Ook krijgen veertien andere militairen het Ereteken voor Verdienste voor hun bijzondere optreden tijdens andere missies.

Als onderdeel van de speciale eenheid Task Force 631 worden de Nederlandse operators in augustus 2016 uitgezonden naar Irak om daar Irakese commando’s op te leiden voor de strijd tegen IS. Als in oktober 2016 de slag om de miljoenstad Mosul uit handen van IS te bevrijden van start gaat worden de Nederlanders door de Amerikaanse commandant van de anti-IS coalitie gevraagd om een medische post dichtbij het front op te zetten. Hoewel het politieke mandaat de Nederlandse militairen verbiedt om zelf actief deel te nemen aan gevechtshandelingen, krijgen ze wel toestemming om samen met Irakese medics en onder leiding van een Irakese arts dit Casualty Collection Point in te richten en te bemannen. Al op de eerste dag komen er zwaargewonde Irakese militairen binnen. In de periode daarna tot en met de bevrijding van Mosul begin 2017 behandelen de Nederlandse militairen vele honderden Irakese militairen maar ook burgers waaronder vrouwen en kinderen. Dit doen ze met beperkte middelen en onder loodzware omstandigheden. De militairen leven op gevechtsrantsoenen, de temperatuur is overdag hoog en ’s nachts laag en elektriciteit en geneeskundige artikelen zijn onvoldoende beschikbaar. Ook is er continue de dreiging van zelfmoordaanslagen. Door hun snelle en professionele reactie op het onconventionele verzoek en de enorme gedrevenheid waarmee ze vervolgens maandenlang werken redden de Nederlandse special forces medics honderden Irakezen het leven. Zonder een schot te lossen zijn de Nederlandse special forces hiermee essentieel in de oorlog tegen IS. Voor deze uitzonderlijke prestatie worden ze onderscheiden met het Ereteken voor Verdienste in Brons.

 

 

Tegelijkertijd krijgen veertien andere militairen van de Landmacht het Ereteken voor Verdienste in Brons voor individueel buitengewoon toegewijd optreden tijdens verschillende missies in Afrika en Afghanistan. Ook ontvangen zij het Sculptuur Operationeel Optreden. Dit is de hoogste individuele waardering binnen de Landmacht voor een in tijd beperkt bijzonder en loffelijk optreden tijdens een specifieke operationele inzet.

 

Lees ook het artikel in de Telegraaf

 

Rare jongens

Daar zaten ze voor me. Henk, Joris, Nick en Matthijs. Ze zouden mijn loodgieter, leraar van mijn kind of personeelsfunctionaris kunnen zijn. Heel normale kerels uit het doodgewone leven dat we met zijn allen achter de dijken leven. Maar voor deze vier gaat dat maar deels op.

Henk, Joris, Nick en Matthijs zijn commando’s. Professioneel leven ze in een heel andere wereld. Ze werken op plekken waar niemand graag wil zijn. In Afghanistan en Irak bijvoorbeeld. Voor hen zijn deze oorden juist het neusje van de zalm. De plek waar ze al hun kennis en vaardigheden kunnen gebruiken.

Bijvoorbeeld eind 2016 toen het kwartet special forces medics – hoogopgeleide militaire gewondenverzorgers werd ingezet tijdens de slag om Mosul. Vlak achter het front bemanden ze met nog tien collega’s een post waar de gewonden werden opgevangen en gestabiliseerd.

In lijn met bijna alles wat commando’s doen, bleef deze missie lang onbesproken buiten de eigen kring. lk hoorde er pas onlangs over toen ik op bezoek was bij de Koninklijke Landmacht. Toen een Van de aanwezige militairen opperde dat het wellicht een verhaal voor de krant zou zijn, hapte ik direct toe.
Woensdagmorgen vroeg werd ik op de kazerne van de commando’s ontvangen. In een neutrale, buitenstaander-vriendelijke ruimte zaten Henk, Joris, Nick en Matthijs.

 

Journalisten wel vaker slecht nieuws

 

Mijn tipgever en ik mochten een interview een prima idee vinden: de medics hadden er duidelijk nog twijfels over. Dat is niet uniek. Militairen die worden opgevoed met het idee dat journalisten slecht nieuws betekenen, moeten wel vaker wennen.

Zoals meestal verdween die weerstand vrij vlot en had ik vier enthousiaste kerels tegenover me die vol details vertelden over zeven krankzinnige weken in Irak. Weken waarin ze bijna achthonderd zwaargewonde militairen en burgers aan zich voorbij zagen trekken. Mensen die ledematen misten, met gruwelijke brand- en schotwonden.

“Maar er gebeurden ook minder leuke dingen”. vulde medic Nick het verhaal van zijn collega Henk aan. Inwendig moest ik om de absoluut niet grappig bedoelde opmerking lachen. Wat Henk vertelde was toch ook niet direct lollig? Maar deze quote liet precies zien hoe anders commando’s de wereld om hen heen beleven.

En alsof ze in thema wilden blijven: na het interview keken de mannen op hun horloge. Mooi op tijd, knikten ze toen ze zagen dat het kwart over tien was. ’s Ochtends. “Op tijd waarvoor”. vroeg ik. “Voor onze kerstborrel”. antwoordden ze. Toen ik niet-begrijpend vroeg of het niet wat vroeg was. keken ze mij op hun beurt aan alsof ik iets vreemds vroeg. “Nee. dat is juist prima. Ons kerstdiner begint om drie uur. Dat is traditie.”

Rare jongens die commando’s, appte ik later hun woordvoerder Bart. Hij kon er om lachen. Rare jongens. maar wel jongens waar we trots op mogen zijn.

 

Bron: Olof van Joolen Telegraaf

 

Lees ook dit artikel in Alle Hens