Op 12 augustus 2023 is Genmaj. b.d. Tom Hovenier overleden in de leeftijd van 90 jaar.
Genmaj. Hovenier volgt als jong officier de commando-opleiding en behaalt op 8 februari 1958 met liplg 57-5 zijn groene baret. Daarna volgen functies als pelotonscommandant en plaatsvervangend commandant van de 105 Cotrcie. Na uitzending als commandant ‘Nieuw-Guinea Detachement’ keert hij terug bij het Korps als C-ECO, Wnd C-108 Cotrcie en C-Vaar Instructiegroep.
Na de inkrimping van het KCT in 1964 (Operatie Chirurg) vervolgt hij zijn carrière bij 42 Painfbat, 43 en 41 Pabrig. Tussendoor is hij op missie met UNIFIL in Libanon en vervult hij een functie bij de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht. Hij sluit zijn militaire loopbaan in 1990 af, als hij C-4 Divisie is.
Genmaj. Hovenier was Officier in de Orde van Oranje-Nassau met zwaarden en Drager van het Ehrenkreuz der Bundeswehr in Gold van de Bondsrepubliek Duitsland.
Gedurende zijn gehele diensttijd is Genmaj. Hovenier bijzonder sportief en beslist, zoals hij het zelf eens beschreef, geen ‘chair-borne’ militair. Ook na zijn diensttijd blijft hij het Korps een warm hart toedragen en hij staat er als het KCT hem onverwachts nodig heeft.
Vanaf 2000 wordt steeds duidelijker dat de verdere professionalisering van het KCT weinig tot geen capaciteit biedt om niet-operationele activiteiten, zoals het runnen van De Commandostichting (COS), uit te voeren. C-KCT is tevens voorzitter van de COS en er zijn meerdere Korpsleden die functies vervullen binnen de COS. De COS reorganiseert en wordt omgebouwd naar een vrijwilligersorganisatie om zo het personeel van het KCT zoveel mogelijk te ontlasten. Op verzoek van C-KCT van destijds neemt Genmaj Hovenier de uitdaging aan; in januari 2008 wordt hij de eerste voorzitter van de COS die niet tevens Korpscommandant is. Stapje voor stapje transformeert de COS naar de gewenste vrijwilligersorganisatie. In 2010 draagt hij het voorzitterschap met grote voldoening over aan zijn opvolger. De Commandostichting is ‘Full Operational Capable’.
De Commandostichting eerde hem voor zijn verdiensten en benoemde hem tot “Begunstiger van verdienste”.
