Laatste herdenking Korea-strijders in Roosendaal.

Voor de laatste keer herdenken Korea-strijders de vergeten oorlog in Roosendaal.

 

ROOSENDAAL – Daar stonden ze. Stram in het gelid bij het Korea-monument op de Engelbrecht van Nassaukazerne. Dertien veteranen, allemaal ver in de tachtig, reisden in alle vroegte naar Roosendaal. Oud-strijders, woonachtig op de Veluwe of in Zuid-Limburg. Volgend jaar kunnen ze zich de jaarlijkse rit besparen. De Hoengsong-herdenking van dinsdag was de laatste in een lange traditie.

 

Terwijl voorzitter Paul Gommers van de Vereniging Oud Koreastrijders (VOKS) uitlegt waarom herdenking en reünie op deze appelplaats eindigen, schudden een paar krasse kameraden het hoofd. “We worden vergeten, net als de oorlog zelf‘’, lijkt Gilbert Ghelen te berusten in het besluit niet langer op 12 februari bijeen te komen. “We waren begin jaren vijftig de laatste echte Nederlandse frontsoldaten, voor de leeuwen geworpen in een bloedige strijd. Gewaardeerd worden we alleen nog in Korea zelf.‘’ De 88-jarige Maastrichtenaar keerde één keer terug naar het land waar hij als jonge vent de gruwelen van de oorlog moest doorstaan. “We werden op het vliegveld van Seoel als helden onthaald. Op weg naar het hotel stonden duizenden Koreanen langs de kant van de weg ons toe te zwaaien. Kom daar hier maar eens om.‘’

 

Ceremonieel

Gommers begrijpt de gevoeligheden. Ook bij hem kwam het besluit van René van den Berg, commandant van het Korps Commando Troepen eind vorig jaar onverwachts. “De commando’s zijn niet als zelfstandige eenheid naar Korea gegaan. Bij onze Hoengsong-herdenking staan we stil bij de omgekomen 123 militairen. Vijf daarvan, onder wie luitenant-kolonel Den Ouden maakten deel uit van het KCT. Op het korpsvaandel komt het woord ‘Korea’ niet voor. Dat alles heeft de commandant doen besluit af te zien van deelname aan ons ceremonieel. Begrijpelijk, maar wel jammer.‘’

Bij de onthulling van het Korea-monument op 12 februari 1982 stonden nog zeker honderd oud-strijders bijeen op de appelplaats van de Roosendaalse kazerne. De vaste herdenkingsdatum refereert aan de grootste slag, die het Nederlands Detachement Verenigde Naties werd toegediend in de bergen nabij Hoengsong. Zeventien mannen vonden de dood bij een Chinese hinderlaag en ook de opperbevelhebber Marinus den Ouden uit Oud Gastel kwam daarbij om het leven. Het verklaart de aanwezigheid van de burgemeester van Halderberge Jobke Vonk-Vedder naast haar Roosendaalse collega Jacques Niederer.

 

Uitvlucht

De 88-jarige Sjef Liebregts uit Eindhoven vocht bijna drie jaar mee in het conflict, waar het westen geen weet van had. Zijn ouders waren gescheiden, het grote gezin viel uit elkaar, Korea was een uitvlucht. In sneltreinvaart werden we door de commando’s opgeleid en meteen de Koreaanse winter in gejaagd. Ik heb de commandant vlak voor mijn ogen zien sterven en daarna nog verschrikkelijke dingen meegemaakt. Op patrouille schoten ze onze bestuurder door zijn hoofd. De Jeep reed zo het ravijn in. Na een paar weken herstel, stuurden ze me weer het front in.‘’

We werden als helden onthaald op het vliegveld van Seoel.

 

Gilbert Gehlen, Oud-Koreastrijder

Het is Liebregts en zijn twaalf kameraden niet te doen geweest om de medailles, die nu aan hun jasjes hangen. “Een beetje erkenning dat wij er ook bij horen, bijvoorbeeld op 4 mei.‘’ Die waardering is er wel in Roosendaal, waar commandant Guy Dolmans van het Regiment van Heutsz de veteranen, comitéleden ‘De Vergeten Oorlog’ en notabelen welkom heet. “We staan hier omdat u exact 68 jaar geleden als eerste opdracht kreeg de Amerikaanse infanteriedivisie te ondersteunen bij hun terugtocht door de Hoengsong vallei. Ondanks stevige verliezen heeft u stand gehouden en konden de eenheden zich terugtrekken. Uw inzet verdient ons aller respect. Weet dat wij trots zijn op uw krijgsverrichtingen.‘’

 

Schaarsbergen

Dat de Koreaanse ambassadeur bij de kranslegging ontbreekt, heeft alles met protocol te maken. Gommers: “Dan zou de commandant van het KCT als gastheer moeten optreden. Dat is nu niet het geval.‘’ Toch is de VOKS-preses de commando’s erkentelijk voor het gastvrij onthaal gedurende bijna veertig jaar. Over herdenkingen in de toekomst mag de ledenvergadering zich binnenkort uitspreken. “Mogelijk verplaatsen we het monument naar de Oranje kazerne in Schaarsbergen, waar in mei de landelijke herdenking plaats heeft. Maar laten we eerst deze plechtigheid op een waardige manier afsluiten.‘’

 

Wim van den Broek 12-02-19, 18:00 Bron: BN DeStem